Soms heb ik een kleine honger

soms een grote

soms wil ik je helemaal

met huid en haar

al ben ik geen kannibaal

Het is zoals eb en vloed

in ons bloed

Het is dat wilde paard

in ons

die vurige furie

Het is die wonderlijke

gave voor illusie

die wonderlijke confusie

Huid op huid door die

verterende huidhonger

Ik ben uitgehongerd

het sist en kist het blaast

en raast het sust en blust

het ademt in en uit

zomaar huid op huid

het rust

gesust

geblust


Anke De Vrij

GEDICHT 2