Een voor een gingen de dingen op vakantie.

Auto’s groeiden vast aan het asfalt,

winkelcentra raakten leeg.


De dagen van de week losten op.

We leefden verder in maanden

die vervaagden tot seizoenen.


De tuin groeide op tot een jungle

uit gewassen die we hadden geplant

toen alles nog open was.


Soms waren we bang, maar bang blijf je

geen leven lang. We maakten ruimte, stap

na stap liepen we achteruit naar de zijlijn.


Wat bleef: een kleinere wereld om te bewonen,

een hemel vol vogels en sterren, het geluk

van wie bestaat om te bestaan.


Ingmar Heytze

WAT BLEEF