In de nacht van 3 April 2020 overleed, totaal onverwacht, Marjan Verboeket aan de gevolgen van het coronavirus. Later die maand zou ze 45 geworden zijn. Ze had een man en twee kinderen. Met haar ontwerpbureau Studio Papas maakte ze openbare ruimte menselijker, verbond ze wijkbewoners met elkaar en met gemeentelijke overheden en gaf ze inhoud aan cultuureducatie voor kinderen en docenten.
Het overlijden van Marjan sloeg in als een bom in haar wijde omgeving. De schok was extra groot door haar jonge leeftijd, door het onverwachte karakter van haar overlijden en door de plotseling veel grimmiger dreiging van Covid-19. Maar vooral was men geschokt door wie Marjan was en door wat ze voor heel veel mensen betekende.
Wat kun je zeggen over iemand die zo alom geliefd was? Een bloemlezing:
- “Door de jaren heen kwam ik je overal tegen. Altijd met een glimlach. Altijd met blakende rode wangen. Altijd een ondeugende twinkeling in je ogen. Altijd lachend. Al-tijd. Altijd geïnteresseerd. Altijd lief. Zacht. Vrolijk. Optimistisch. Je zou denken dat dat veel te rooskleurig is opgeschreven, maar het is écht zo. Nooit heb ik je zonder glimlach gezien.”
- “Weinig mensen zijn zo innemend en hebben zo’n groot hart”
- “Jij was een lopend lichtje”
- “Steevast oprecht en voluit”
- “Je rode appelwangen, je springende bos krullen en je prachtige stralende lach en je enorme gevoel voor humor.”
- “Jij zág mensen.”
- “Altijd, echt áltijd vrolijk.”
- “Ik voelde me oprecht gezien en gehoord.”
- “You taught the world what it means to live fully, to love unconditionally.”
- “De warmte en vrolijkheid die we van je kennen bracht je ook mee in je werk en nog geen paar weken terug had je een prachtig project op poten gezet om in deze Corona tijd mensen een hart onder de riem te steken.”
- “Ik voel haar knuffels nog”
- “’Altijd als ik jou heb gezien of gesproken heb, gloei ik nog een kwartier na’, zei ik eens tegen je. ‘Dat heb ik óók met jou!’, was je antwoord. Wij hebben een bijzonder lijntje, dacht ik toen. Dat je met heel veel mensen zo’n lijntje had, dat hoor ik nu overal om me heen.”
Al deze kwaliteiten waren altijd al aanwezig in Marjan. Door de persoonlijke groei cursus die Marjan jaren terug volgde bij Psychowerk leerde ze op zichzelf te vertrouwen en haar kwaliteiten in te zetten als vaardigheid. Ze oefende zich er dagelijks in tot het een tweede natuur werd. Marjan koos voor verbinding, voor kwetsbaarheid, voor hartelijkheid, voor aandacht geven en echt contact maken. Waar Marjan was, was het fijn. Ze wordt vreselijk gemist.
Maarten Keijzers