Mijn grootvader schreef twee Wereldoorlogen op zijn cv

definieerde daarna ‘oorlog’ als ‘onvrijheid’.

Nu, 75 jaar na de laatste

strijden we wereldwijd tegen een onzichtbare vijand

die ons ongemerkt slachtoffer maakt.

Een sluwe sluipmoordenaar die

continent na continent

land voor land verovert.

Ver van mijn bed loert inmiddels op iedere straathoek.

Angstige tijden breken weer aan

historisch besef herhaalt zich

mensen staan in overleef-stand

decorum valt weg.

Maar ook nu brengt afstand ons dichter bij elkaar

gaan humor en medeleven hand in hand.

‘Onvrijheid zal er steeds anders uit gaan zien’

waren wijze woorden van mijn grootvader.

Juist nu moet ik steeds vaker aan ‘m denken.

En het feest van 75 jaar bevrijding?

Dát wordt pas gevierd

als de teugels gevierd zijn

en ook deze vijand verslagen is.


Marcel P. Vaandrager

BEVRIJDING IN CORONATIJD